Αυτά τα δύο. Για την ώρα.

Δύο πράγματα με κάνουν ευτυχισμένη αυτόν τον Απρίλιο. Ενα τραγούδι και ένα κεσεδάκι με φακές. Το τραγούδι: Δεν θυμάμαι πότε το πρωτοάκουσα.

  

Λίγη σημασία έχει. 

Το χορεύω μαγειρεύοντας αρακά. 

Έχω ανακαλύψει ένα μικρό ολοδικό μου χορευτικό και το προβάρω πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Σχεδόν περπατάω μ αυτό. Ίσως στο δείξω μια μέρα.

Το κεσεδάκι: Όλοι βάλαμε φακές σε κεσεδάκι. Όλοι τις ξεχάσαμε και μερικές μέρες μετά απλά τις πετάξαμε. Εβαλα φακές στο ποτηράκι μου στις 11 Μαρτίου. Ακριβώς έναν μήνα μετά το φύλλωμα είναι καταπράσινο. Είναι ολοζώντανες και περιμένουν και αυτές το καλοκαίρι. Ισως κάνουμε μαζί Χριστούγεννα. Τόσο φακές θαύμα είναι.

Ισως μέχρι να περάσει αυτός ο Απρίλιος να έχω βρει ακόμα κανα δυό πράγματα να με κάνουν χαρούμενη.Οχι τίποτα άλλο, μα είναι κρίμα, είναι η καλύτερη εποχή για συναυλίες, βόλτες και κοκτέιλ στην ταράτσα.