31.1.13

Περνάει



Κοίτα να δεις πως περνάει ο καιρός.
Πότε ήταν που σηκωνόσουν στις μύτες να φτάσεις το βάζο με το γλυκό, πότε ξεκίνησες φροντιστήριο αγγλικών, πότε ξεκίνησες την πρώτη σου δουλειά.
Και κοίτα να δεις πότε έπαιζες με τα κουζινικά σου και πότε έμαθες να φτιάχνεις το καλύτερο παστίτσιο της γειτονιάς.
Πότε ήταν που όσο και αν άπλωνες τα πόδια αλλά δεν έφτανες μέχρι το κάτω μέρος του κρεβατιού και πότε ήρθε καιρός που δεν σε χωράει το δυάρι σου.
Πότε ήταν που σε κρατούσε ο μπαμπάς στα πόδια του και πότε τα δικά σου πόδια δυσκολεύονται να ανέβουν μια απλή ανηφόρα.
Πότε ήταν που έβλεπες όλες  ελληνικές ταινίες και πάντα υπήρχε και μια που δεν είχες δει ποτέ και πότε έφτασε να μπορείς να μετρήσεις νίκες στο Ελληνικό Σινεμά χωρίς ταμπλώ.
Όπως λέει και η φίλη μου η Μαρία «μεγαλώνεις όσο περιμένεις για να μεγαλώσεις


















3 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφη ανάρτηση και συγκινητική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σωστή η φίλη σου!
    Αει στο καλό συγκινήθηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πότε ήσουν το παιδάκι που πήγαινε στην τάξη της αδερφής του, γιατί τα πρωτάκια έκαναν μια ώρα λιγότερη, ώστε να φύγετε μαζί για το σπίτι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή