Αρακά να δουν τα μάτια σου..

Πέρυσι τον Μάρτιο πήγαμε με την Μαρία για έναν καφέ. Της μίλησα για μια ομάδα που είχα ανακαλύψει, δεν θυμάμαι τι έκανε αυτή η ομάδα, για την νέα συλλογή του Κουδουνάρη και για μια φίλη που έχει ένα ωραίο blog και να μπει να το δει. Τότε η Μαρία μου πρότεινε να φτιάξω ένα blog να γράφω όλα αυτά, για να μην χρειάζεται να πηγαίνουμε για καφέ για να τα μάθει. Γέλασα.

Όταν γύρισα στο σπίτι, μαγείρεψα, θυμάμαι αρακά και μετά έκατσα στον υπολογιστή. Άνοιξα ένα wordpress, έκανα sign up με το ονομά μου και πήρα την Αργυρώ. «Πες» της είπα. Δυό μέρες μετά είχα sms στο κινητό. Είπε. Ανοιξα τον υπολογιστή και έκανα ένα νέο sign up. Με όνομα Savoir Ville.

Έκανα ένα ποστ-τέστ με ένα δελτίο τύπου από την ανοιξιάτικη συλλογή των HM. Και το άφησα. 

Δύο εβδομάδες μετά, τρώγοντας αρακά σκέφτηκα με αγωνία ότι αν δεν βρω δουλειά μάλλον θα πρέπει να φυτέψω δικό μου αρακά στο μπαλκόνι. Και οτι δεν ξέρω που και πως ευδοκιμεί ο αρακάς. Σκέφτηκα να τo googlάρω έστω για πλάκα. Και αφού τελειώσα με την αναζήτηση κατάλαβα πως πρέπει να βρω δουλειά. Και βρήκα το αρχείο με το δελτίο τύπου.

Άνοιξα ξανά το wordpress και από τότε..

 ..Ο Γιώργος πρότεινε ένα template, ο Νίκος το προσάρμοσε, ο Βαρνάβας έφτιαξε ένα λογότυπο, η Μαριλένα έψαξε για νέους σχεδιαστές, νέα μαγαζιά, νέες ιδέες, η Τιτίκα φωτογραφήθηκε, η Νίκη έκανε styling, ο Χρήστος και η Έφη χτένισαν και έβαψαν, ο Γιώργος φωτογράφησε, η Ντένια σκέφτηκε ερωτήσεις, ο Γιώργος αποφάσισε να δει την μόδα επιστημονικά, Μαρίνα βοήθησε με το instagram, η Ναταλί θέλησε να γράψει για μουσική και να μου προτείνει τον Γιώργο για να γράφει για ταινίες, η Μαίρη να σκεφτεί ιδέες και να μου προτείνει τον Νικόλα για να γράφει για μουσική, η Μαρία να βρει κτίρια στην πόλη και να έρχεται για καφέ με σημειώσεις που είχαν σχεδιασμένο το λογότυπο με μολύβι, η Κωνσταντία να σκεφτεί ιδέες και μαγαζιά στην θεσσαλονίκη, η Κλειώ και η Κωνσταντίνα να βρουν νέες τάσεις και νέα για την μόδα, η Ειρήνη να γράψει για ομορφιά, ο Κώστας να μεταφράζει στατιστικά. Και μετά ήρθε και η Ιλιάνα που γράφει για τις κατσίκες που μιλάνε. Και μετά η Τζένη ένα βράδυ που μιλούσαμε στο τηλέφωνο μου πρότεινε να μιλήσω με την Αθηνά να γράφει για φαγητό, και μαζί και ο Φίλιππος που πηγαίνει σε σχολή σεφ και η Ιφιγένεια που ταίζει τον σύζυγο-οδοντίατρο φαχίτας. Και η Ιφιγένεια μου γνώρισε την Κατερίνα που αγαπάει τον εθελοντισμό και γράφει για όλες τις ωραίες δράσεις που συμβαίνουν. 

Προχτές με ρώτησε κάποιος «μόνη σου το έχεις το site;», «ναι.. οχι! με κάποιους φίλους».

Στους οποίους σκέφτομαι να κάνω σύντομα ένα πάρτυ. Να φτιάξω ένα καζάνι αρακά και να κάνουμε αρακά-πάρτυ.

Μεγάλο πράγμα οι φίλοι, φίλοι μου, αλλά ακόμα πιο μεγάλο πράγμα αυτοί που δεν ήταν από πάντα φίλοι αλλά φέρονται σαν φίλοι. Από δύο πιάτα αρακά σ αυτούς. 

Έχω ξεκινήσει να καθαρίζω κρεμμύδια (#diplis) αλλά μέχρι να γίνει το φαγητό να ξέρετε.. ευχαριστώ!
ΥΓ ευτυχώς μου έμειναν τα W να καλύπτω, διαφορετικά μόνο.. αρακά θα μου είχαν αφήσει να φτιάχνω.

Γράφτηκε με How deep is your love- Rapture