Όσο ζεις μαθαίνεις..

Τι δεν έμαθα ακόμα..

…Να μην ζηλεύω την Carrie.

Τι έμαθα όσο ζω..

…Να λέω ότι σκέφτομαι.
…Να σκέφτομαι ότι θέλω.
…Να κρατάω το στόμα μου κλειστό όταν δεν πρέπει να μιλήσω.
…Να μιλάω όταν με πνίγει το δίκιο.
…Να θέλω το κάτι παραπάνω.
…Να μπορώ να διεκδικήσω με αξιοπρέπεια το κάτι παραπάνω.
…Να κλαίω μπροστά σε κόσμο. Στην Λ.Αλεξάνδρας. Σε meeting. Όπου θέλω και μου έρθει.
…Να γελάω μπροστά σε κόσμο. Στην Σταδίου. Σε meeting. Όταν με απολύουν.
…Να ερωτεύομαι χωρίς όρια.
…Να οργανώνω ένα ταξίδι για εμένα και μια φίλη μου.
…Να χάνω ανθρώπους που αγαπώ.
…Να πληγώνω και να πληγώνομαι γιατί έτσι μάλλον είναι η ζωή.
…Να ξεχωρίζω ποιος μου λέει ψέματα.
…Να διαβάζω πολλά βιβλία. Και να θέλω να είμαι για πάντα μαθήτρια σε κάτι.
…Να γνωρίζω ανθρώπους που μ αρέσουν. Και να φροντίζω να είμαστε δίπλα δίπλα για όσο περισσότερο γίνεται.
…Να κάνω συμβιβασμούς.
…Να μην με νοιάζει η γνώμη των άλλων.
…Να με νοιάζει η γνώμη των άλλων.
…Να είμαι ευγενική.
…Πως βγαίνει μια εφημερίδα (ή πως δεν βγαίνει), μια εκπομπή, ένα περιοδικό.
…Να λέω ευχαριστώ.
…Να βοηθάω.
…Να είμαι θαρραλέα.
…Να μετράω. Στο Δημοτικό. Και μου φάνηκε χρήσιμο τελικά. Γιατί έτσι μετράω φίλους, αγάπη, ποστ..

Είμαι χαρούμενη μέχρι τα πνευμόνια.
Που είσαι πατερούλη να δεις πόσο μ αγαπάνε;