*Το φετινό καλοκαίρι ήταν σαν να μην μας περίμενε. Σαν να έκανε σινιάλο με το χέρι να το ακολουθήσουμμε αλλά παράλληλα να είχε ξεκινήσει από μόνο του, χωρίς εμάς.
Ξεκίνησε και πήρε φόρα. Δεν υπολόγισε χρόνους, μέρες, λεπτά, στιγμές. Ξεκίνησε σαν να είχε νεύρα, σαν να ήταν απηυδισμένο.
Σαν να μας κρατούσε μούτρα, σαν να μην γούσταρε την παρέα μας. Και εμείς τρέξαμε απο πίσω του, με κατεβασμένα μούτρα, σαν να είχαμε φταίξει σε κάτι. Και το προλάβαμε στο τσακ, με την γλώσσα έξω απο την προσπάθεια.
Αν το φετινό καλοκαίρι ήταν ταινία θα ήταν μαύρη κωμωδία, αν ήταν φαγητό θα ήταν αποτυχημένο barbeque σε κήπο και αν ήταν γεύση θα ήταν πικρή σαν σοκολάτα.
Αν το εξετάσεις καλυτερα η μαύρες κωμωδίες βγάζουν γέλιο, το barbeque σε κήπο σημαίνει ότι τουλάχιστον έχεις κήπο και η πίκρα της σοκολάτας σημαίνει ότι είναι υγείας. Και ως γνωστόν η υγεία πάνω από όλα!
Φέτος:
Με την Α. στην Κύθνο για τέσσερις μέρες, κυνηγήσαμε μια τεράστια κατσαρίδα και την φυλακίσαμε κάτω απο ένα πλαστικό ποτήρι. Κάναμε ντους με θέα την πλαγιά ενός βουνού, οδηγήσαμε σε μια απότομη κατηφόρα χωματόδρομου για να ανακαλύψουμε ένα αδιέξοδο και μας έλουσε κρύος ιδρώτας για την ανάβαση της με το νοικιασμένο αυτοκίνητο. Φάγαμε σε ταβέρνες και μας απέρριψαν επίδοξοι γαμπροί με την αναφορά της ηλικίας μας. Στο πλοίο συζητήσαμε με νεόνυμφο ζευγάρι για το γαμήλιο ταξίδι τους, φωτογραφίσαμε το πιο ωραίο λουλούδι κάκτου που έχεις δει, κάναμε μπάνιο τον Σεξπιρ και η Α. έτρωγε όλα τα αγγούρια απο την σαλάτα μας. Επίσης πήγαμε σε σεμινάριο δημιουργικής γραφής ένα απόγευμα που θα θέλαμε να το ανταλλάξουμε με ένα απόγευματινό καφέ στο Γκάζι.
Με τον Θ. ξενυχτήσαμε στην ταράτσα μέχρι πριν να βγει ο ήλιος, ήπιαμε μπύρες στην Ακρόπολη με την πανσέληνο, σταθήκαμε έξω απο το γυμνάσιο που πήγαινε και ακούσαμε την ήσυχη πλευρά της Πλάκας, πήγαμε θερινό και κάτσαμε σε ένα πεζοδρόμιο για μια ώρα συζητώντας τι θα κάνουμε αν κερδίσουμε το Τζόκερ. Γνωρίσαμε σερβιτόρες, τουρίστες, μαγαζάτορες.
Με τον Ε. ήπιαμε ποτά σε μια πλατεία, ψήσαμε σε μια ταράτσα, συννενοηθήκαμε, ξεσυνεννοηθήκαμε, πήγαμε στο ΙΚΕΑ, κάναμε σχέδια, τα ακυρώσαμε.
Με την Ρ. γίναμε οι καλύτερες φίλες, σχεδόν αδερφές, κάναμε σαββατοκυριακάτικη εξόρμηση, χαθήκαμε σε άγνωστους δρόμους, σβήσαμε φώτα και είδαμε τον ουρανό, σχεδιάσαμε τα ταξίδια μας μέχρι το 2012, σχεδιάσαμε τα επαγγελματικά μας, θυμώσαμε, μαλώσαμε, βάλαμε Χ.
Με την Α. βλέπομασταν τρείς φορές την εβδομάδα. Μετά κάναμε να βρεθούμε σχεδόν έναν μήνα. Μετά βρισκόμασταν τέσσερα βράδια συνεχόμενα για να χαιρετηθούμε για τις διακοπές, Κάθε βράδυ αποχαιρετιόμασταν με "καλές διακοπές, θα μου λείψετε, να παίρνετε κανένα τηλ" και λίγο πριν χωριστούμε δίναμε ραντεβού για το επόμενο βράδυ. Πήγαμε στο Λουτράκι ένα σαββατοκύριακο. Είναι μεγάλη εμπειρία να οδηγεί η Α. Παράλληλα μπορεί να τραγουδάει, να χορεύει, να καπνίζει, να ανάβει δεύτερο τσιγάρο, να βάφει τα νύχια της, να αλλάζει σταθμό και να είναι ενήμερη για την κίνηση στην Εθνική. Μέχρι και τις πινακίδες των γύρω μας προλάβαινε να δει. Αυτό είναι κακό, γιατί αν δεν τα προλάβαινε όλα αυτά, δεν θα είχε δει την πινακίδα της Αττικής οδού και τώρα ίσως η ζωή μας να ήταν αλλιώς.
Με τον Θ. ταξιδέψαμε χαζεύοντας νησιά απο ψηλά, μαλώσαμε, κάναμε απογραφή της προηγούμενης χρονιάς επί τέσσερις φορές, περπατήσαμε στην παραλία της Θεσσαλονίκης και βρεθήκαμε στο Πήλιο εξαιτίας μιας διαφημιστικής πινακίδας. Πήγαμε στις χειρότερες παραλίες, είδαμε γνήσιο Πηλειορήτικο γλέντι, μείναμε στον πιο ωραίο ξενώνα της Ηπειρωτικής Ελλάδας.
Και αύριο ξεκινάμε σχεδόν όλοι δουλειά. Θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ολοι θα είμαστε στο chat να γκρινιάζουμε για την Δευτέρα και το κακό που μας βρήκε. Θα αρχειοθετούμε φωτογραφίες χαζευοντάς τις, θα αναπολούμε εκείνο το ηλιοβασίλεμα και τον ήχο της θάλασσας ενώ προσπαθούμε να κοιμηθούμε στην ξαπλώστρα. Θα έχουμε ξεχάσει την γκρίνια για τις ρακέτες που δεν μας άφηναν να ηρεμήσουμε, για την ζέστη στο δωμάτιο, για την λειψή χωριάτικη.
Καλό ξεκίνημα...
Ξεκίνησε και πήρε φόρα. Δεν υπολόγισε χρόνους, μέρες, λεπτά, στιγμές. Ξεκίνησε σαν να είχε νεύρα, σαν να ήταν απηυδισμένο.
Σαν να μας κρατούσε μούτρα, σαν να μην γούσταρε την παρέα μας. Και εμείς τρέξαμε απο πίσω του, με κατεβασμένα μούτρα, σαν να είχαμε φταίξει σε κάτι. Και το προλάβαμε στο τσακ, με την γλώσσα έξω απο την προσπάθεια.
Αν το φετινό καλοκαίρι ήταν ταινία θα ήταν μαύρη κωμωδία, αν ήταν φαγητό θα ήταν αποτυχημένο barbeque σε κήπο και αν ήταν γεύση θα ήταν πικρή σαν σοκολάτα.
Αν το εξετάσεις καλυτερα η μαύρες κωμωδίες βγάζουν γέλιο, το barbeque σε κήπο σημαίνει ότι τουλάχιστον έχεις κήπο και η πίκρα της σοκολάτας σημαίνει ότι είναι υγείας. Και ως γνωστόν η υγεία πάνω από όλα!
Φέτος:
Με την Α. στην Κύθνο για τέσσερις μέρες, κυνηγήσαμε μια τεράστια κατσαρίδα και την φυλακίσαμε κάτω απο ένα πλαστικό ποτήρι. Κάναμε ντους με θέα την πλαγιά ενός βουνού, οδηγήσαμε σε μια απότομη κατηφόρα χωματόδρομου για να ανακαλύψουμε ένα αδιέξοδο και μας έλουσε κρύος ιδρώτας για την ανάβαση της με το νοικιασμένο αυτοκίνητο. Φάγαμε σε ταβέρνες και μας απέρριψαν επίδοξοι γαμπροί με την αναφορά της ηλικίας μας. Στο πλοίο συζητήσαμε με νεόνυμφο ζευγάρι για το γαμήλιο ταξίδι τους, φωτογραφίσαμε το πιο ωραίο λουλούδι κάκτου που έχεις δει, κάναμε μπάνιο τον Σεξπιρ και η Α. έτρωγε όλα τα αγγούρια απο την σαλάτα μας. Επίσης πήγαμε σε σεμινάριο δημιουργικής γραφής ένα απόγευμα που θα θέλαμε να το ανταλλάξουμε με ένα απόγευματινό καφέ στο Γκάζι.
Με τον Θ. ξενυχτήσαμε στην ταράτσα μέχρι πριν να βγει ο ήλιος, ήπιαμε μπύρες στην Ακρόπολη με την πανσέληνο, σταθήκαμε έξω απο το γυμνάσιο που πήγαινε και ακούσαμε την ήσυχη πλευρά της Πλάκας, πήγαμε θερινό και κάτσαμε σε ένα πεζοδρόμιο για μια ώρα συζητώντας τι θα κάνουμε αν κερδίσουμε το Τζόκερ. Γνωρίσαμε σερβιτόρες, τουρίστες, μαγαζάτορες.
Με τον Ε. ήπιαμε ποτά σε μια πλατεία, ψήσαμε σε μια ταράτσα, συννενοηθήκαμε, ξεσυνεννοηθήκαμε, πήγαμε στο ΙΚΕΑ, κάναμε σχέδια, τα ακυρώσαμε.
Με την Ρ. γίναμε οι καλύτερες φίλες, σχεδόν αδερφές, κάναμε σαββατοκυριακάτικη εξόρμηση, χαθήκαμε σε άγνωστους δρόμους, σβήσαμε φώτα και είδαμε τον ουρανό, σχεδιάσαμε τα ταξίδια μας μέχρι το 2012, σχεδιάσαμε τα επαγγελματικά μας, θυμώσαμε, μαλώσαμε, βάλαμε Χ.
Με την Α. βλέπομασταν τρείς φορές την εβδομάδα. Μετά κάναμε να βρεθούμε σχεδόν έναν μήνα. Μετά βρισκόμασταν τέσσερα βράδια συνεχόμενα για να χαιρετηθούμε για τις διακοπές, Κάθε βράδυ αποχαιρετιόμασταν με "καλές διακοπές, θα μου λείψετε, να παίρνετε κανένα τηλ" και λίγο πριν χωριστούμε δίναμε ραντεβού για το επόμενο βράδυ. Πήγαμε στο Λουτράκι ένα σαββατοκύριακο. Είναι μεγάλη εμπειρία να οδηγεί η Α. Παράλληλα μπορεί να τραγουδάει, να χορεύει, να καπνίζει, να ανάβει δεύτερο τσιγάρο, να βάφει τα νύχια της, να αλλάζει σταθμό και να είναι ενήμερη για την κίνηση στην Εθνική. Μέχρι και τις πινακίδες των γύρω μας προλάβαινε να δει. Αυτό είναι κακό, γιατί αν δεν τα προλάβαινε όλα αυτά, δεν θα είχε δει την πινακίδα της Αττικής οδού και τώρα ίσως η ζωή μας να ήταν αλλιώς.
Με τον Θ. ταξιδέψαμε χαζεύοντας νησιά απο ψηλά, μαλώσαμε, κάναμε απογραφή της προηγούμενης χρονιάς επί τέσσερις φορές, περπατήσαμε στην παραλία της Θεσσαλονίκης και βρεθήκαμε στο Πήλιο εξαιτίας μιας διαφημιστικής πινακίδας. Πήγαμε στις χειρότερες παραλίες, είδαμε γνήσιο Πηλειορήτικο γλέντι, μείναμε στον πιο ωραίο ξενώνα της Ηπειρωτικής Ελλάδας.
Και αύριο ξεκινάμε σχεδόν όλοι δουλειά. Θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ολοι θα είμαστε στο chat να γκρινιάζουμε για την Δευτέρα και το κακό που μας βρήκε. Θα αρχειοθετούμε φωτογραφίες χαζευοντάς τις, θα αναπολούμε εκείνο το ηλιοβασίλεμα και τον ήχο της θάλασσας ενώ προσπαθούμε να κοιμηθούμε στην ξαπλώστρα. Θα έχουμε ξεχάσει την γκρίνια για τις ρακέτες που δεν μας άφηναν να ηρεμήσουμε, για την ζέστη στο δωμάτιο, για την λειψή χωριάτικη.
Στην σούμα το φετινό καλοκαίρι έχει δύο πλευρές. Οπως για όλα τα πράγματα που έχουν δύο πλευρές έτσι και εδώ ισχύει η όψη που θα διαλέξεις.
Καλό ξεκίνημα...
*Σαν αυτή την φωτογραφία διάλεξε αν θες να δεις μια ανατολή ή μια δύση..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου