Το κέικ

Είναι μια εβδομάδα περίπου τώρα που νομίζω ότι όλα γύρω μου είναι στο μίξερ. Διαλύονται και ανακατεύονται μεταξύ τους. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Συνήθως απο το μίξερ προκύπτει ή πολύ ωραίος φρουτοχυμός ή ζύμη για κέικ..Στην πρώτη περίπτωση, βάζεις ένα καλαμάκι, κάθεσαι στο μπαλκόνι και το απολαμβάνεις. Ομως με την ζύμη του κέικ, πρέπει να κάνεις και άλλα πράγματα. Δηλαδή πρέπει να ετοιμάσεις ταψί, να προθερμάνεις τον φούρνο, να περιμένεις να ψηθεί σχεδόν μια ώρα, να ετοιμάσεις γλάσο κ.ά. Το κυριότερο θέμα όμως είναι το άγχος που έχεις για το κέικ...Μην σκάσει, μην καεί, αν έχει πέσει παραπάνω ζάχαρη, αν ψηθεί καλά στο κέντρο..
Κάπως έτσι είναι και η τελευταία μου εβδομάδα. 'Ολα μαζί ανακατεύονται για να δημιουργήσουν μια ζύμη και να ψήσουμε το κέικ..Οικονομικά, Επαγγελματικά, Θεματα Φίλων, Θέματα Σπιτιού, Οικογενειακά..και γεμάτη άγχος αν θα έχει επιτυχία η συνταγή..Ετοιμάζω όλες τις κινήσεις που θα καθορίσουν όλο το χειμώνα. Αν τα σκεφτώ όλα μαζί το μυαλό μου αρχίζει και γίνεται σαν την ζύμη που ετοιμάζω. Τα παίρνω ένα ένα και τα αναλύω, βασικά δεν έχει νόημα γιατί τα περισσότερα δεν λύνονται με την σκέψη και θέλουν τον χρόνο τους. Σχετικά με όλα όσα με αφορούν προσωπικά, δηλαδή όλα εκτός απο τα ζητήματα των φίλων μου, αγχώνομαι για να πετύχω διάνα. Νομίζω ότι όλα φέτος πρέπει να προλάβω να τα κάνω...
''Να δεις ένα κέικ που θα σου φτιάξω''..ψιθυρίζω αυτές τις μέρες στο εαυτό μου..

Απο την άλλη σκέφτομαι πως και αν δεν πετύχει το κέικ τι έγινε?? Για ένα κέικ θα κάνουμε ολόκληρη φασαρία??
Αν δεν πετύχει θα φτιάξω έναν ωραίο χυμό στο μίξερ, θα πάρω ένα καλαμάκι και θα κάτσω στο μπαλκόνι. Εδώ ο κόσμος χάνεται, οι Άγιοι Πατέρες αλωνίζουν, οι Υπουργοί παραιτούνται, οι ψαλίδες των δημοσκοπήσεων μικραίνουν και ένα πείραμα θα μας κάνει όλους άστρα, με το κέικ θα ασχολούμαστε??