Φλέρτ γραφείου

Ημερομηνία:Δεν έχει σημασία
Τόπος: Καμία σημασία επίσης
Πρωταγωνιστές: Ο πιο ωραίος συνάδερφος που μπορείς να έχεις και εγώ


«Πιάσε μια εκτύπωση που μόλις έδωσα» ακούω μια φωνή. Μηχανικά γυρίζω το χέρι μου προς τον εκτυπωτή και ακουμπάω δίπλα μου τις εκτυπώσεις. Συνήθως το κάνουμε αυτό για να μην πάρει κάποιος τις εκτυπώσεις κάποιου άλλου. Αφήνω το χαρτί και συνεχίζω να γράφω στον υπολογιστή μου. Με την άκρη του ματιού μου προσέχω την τεράστια γραμματοσειρά και ασυναίσθητα γυρίζω και βλέπω το χαρτί. «ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ?»

Παραμένω διακριτική και συνεχίζω να γράφω. Ακούω τον συνάδερφο μου να έρχεται προς το γραφείο μου. Ανέμελα συνεχίζω να γράφω και τον βλέπω να παίρνει το χαρτί και να το τυλίγει στα δύο, στα τρία, στα τέσσερα και όσο πάει. Μετά παίρνει ένα στυλό από το γραφείο μου και σφηνώνει το μικρό πλέον πολυδιπλωμένο χαρτί ανάμεσα στο καπάκι και στο σώμα του στυλό. Μου αφήνει το στυλό μπροστά μου ενώ εγώ έχω χαζέψει. Αμήχανα λέω «σκουπιδάκι?»

«Όχι», μου απαντάει. «Μήνυμα..που περιμένει απάντηση..»

Πρέπει να είχα πολύ ηλίθια έκφραση γιατί φώναξε φεύγοντας προς το γραφείο του.. «απλά φώναξε ένα ναι ή ένα όχι, θα σε ακούσω» και τέσσερα λεπτά μετά, ενώ προσποιούμουν ότι διαβάζω κάτι στον υπολογιστή μου, προσπαθώντας να κερδίσω χρόνο, μου ήρθε ένα sms «Μπορείς να μου απαντήσεις και με sms, e-mail, περιστέρι, φωτιά ή και νεύμα και ας είναι και όχι, αρκεί να μην συνεχίσεις να κοιτάς σαν χαζή το screen saver γιατί φαίνεται από το τζάμι πίσω σου.