15.2.11

Γειά σου Ελευθερία

Στις 17 Ιανουαρίου η φίλη μου η Ελευθερία μου έγραψε αυτό.

Όταν δεν θα είμαι εδώ, θα θελα να αναρτήσεις το παρακάτω στο blog σου.


"Είναι αυτό που γέρνεις λίγο στο πλάι το κεφάλι και χαμογελάς σαν να φοβάσαι ότι κάτι θα σπάσει αν γίνει πιο πλατύ το χαμόγελο. Τα μάτια μισοκλείνουν και το βλέμμα γλυκαίνει. Αυτό έχω από σένα. Και αν κάποτε χρειαστεί να σε φέρω στο μυαλό μου χωρίς να βοηθηθώ από φωτογραφία, αυτό θα δω. Είσαι η καλυτερή μου φίλη γιατί σε ξέρω τόσα χρόνια, γιατί με κοιτάς στα μάτια και μου λες αλήθειες, γιατί ξέρεις να διώχνεις τους δράκους και σε θαυμάζω.
Αν πρέπει να πάρω μια μεζούρα και να μετρήσω την ζωή μου κάθε πέντε πόντους είσαι και εσύ. Έχω εικόνα κάτω από τόνους κουβέρτες τον χειμώνα να μου ψιθυρίζεις ότι όλα θα πάνε καλά την επόμενη στο σχολείο. Εχω εικόνα φέτα καρπούζι και ξυπολισιά. Εχω μια εικόνα που όσα χρόνια και αν περάσουν θα θυμάμαι. Είσαι σε ένα δρόμο και περπατάς με μια πλαστική σακούλα στο χέρι. Κλαις γιατί σε μάλωσαν στο σπίτι και για να τους τιμωρήσεις φεύγεις από το σπίτι.
Λίγο μεγαλύτερες όταν είμασταν, κατάλαβα ότι είσαι τυπάκι όταν μου είπες: "θα χρειαστώ τα χέρια σου", "γιατί;'' σου είπα. "γιατί θα χρειαστώ παραπάνω απο 10 για να μετρήσω τις γκάφες μου" απάντησες.

Τα λέμε στην άλλη όχθη με καρπούζι και ξυπολισιά.. Να αργήσεις, να καταντήσεις όσο πιο αηδία γίνεται. Να σου τρέχουν τα σάλια και να μην μπορείς να δεις καλά τα 18 εγγόνια σου. Να χαμογελάς και να χάσκει ένα δόντι. Τόσα χρόνια μετά φίλη."

Συγνώμη αν σου χαλάω το βράδυ μα μου το ζήτησε.

5 σχόλια:

  1. ποσο περηφανος μπορει να ειναι καποιος οταν εχει χτισει στη ζωη του τετοιες φιλιες.... αυτες οι γεματες αγαπη κουβεντες μονο το βραδυ δεν μας χαλανε....μας ανοιγουν το δρομο....τη σκεψη...την καρδια.....
    πεννυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όταν ήρθα πρώτη φορά στο σπίτι σου βρήκα παντού χαρτάκια με σχόλια και υπογραφή Ε.Α. Σε βιβλία και τετράδια. Ήταν η φίλη σου η Ελευθερία και τα παιδικά σας σημειώματα. Ζήλεψα που δεν έχω και εγώ τέτοια χαρτάκια και σου ζήτησα να πάρω ένα που μου άρεσε πολύ. Εσύ μπορεί πια να μην το θυμάσαι επειδή δεν το έχεις πια δει τόσα χρόνια.
    "μην μου σφίγγεις τα δόντια. μαλώσαμε. και μην με κοιτάς έτσι. να μου φέρεις πίσω το καπλάνι της βιτρίνας και τα λαστιχένια βραχιολάκια που σου χάρισα γιατί είναι μιας φίλης μου και δεν το ξέρει ότι στα έδωσα. Δώστα μου σε παρακαλώ και εγώ θα σου δώσω ότι άλλο θες" Ε.Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου αστραπόβροντή μου. Γειά σου δικηγορίνα του Gucci. Γειά σου σύζυγε του Ντάνιο. Γειά σου αδερφή του Στέλιου. Γειά σου κόρη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαμογελώ αλλά τα μάτια μου έχουν βουρκώσει τόσο που μετα βίας βλέπω τα πλήκτρα και σου γράφω αυτό το σημείωμα...
    Καλό ταξίδι Ελευθερία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. «Είναι εύκολο να κάνει πλάνα για δουλειά, να γεμίσεις το πρόγραμμά σου δουλειές. Αυτό είναι αποτελεσματικό. Μα το περίεργο πράγμα με τον πόνο είναι ότι ποτέ δεν είσαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Νομίζεις ότι με το κλάμα θα το ξεπεράσεις. Αλλά αυτά τα σχέδια, δε λειτουργούν ποτέ!». «Με χτυπά στη μέση της νύχτας. Είμαι έξω περπατάω-τρέχω, νιώθω εντάξει. Και ξαφνικά, μπουμ! Σα να σε χτυπάει κάτι κατευθείαν στο στήθος χάνοντας την αίσθηση του χρόνου, του τόπου του εγώ».

    ΑπάντησηΔιαγραφή