26.5.10

Ο Αγώνας!



Είμαστε στο σημείο εκκίνησης. Με τα σορτσάκια μας και τα φανελάκια μας. Όσο δένω τα κορδόνια μου, με την άκρη του ματιού μου βλέπω την Αργυρώ και την Χριστίνα Λίγο πιο πέρα η Ράνια, η Μαριάνθη.. και εκείνες δένουν τα κορδόνια τους.
Δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο με πολλές κουβέντες. Έχουμε να κάνουμε κούρσα. Δεν μιλάμε, δεν κοιτιόμαστε. Δεν πνέει αέρας ανταγωνισμού είναι προσωπικές οι κούρσες.

Ακούω το σιγανό χαχανητό της Α. και μαντεύω ότι αυτοσαρκάζεται με κάποια γκάφα της. Αποφεύγω να σκεφτώ ότι κάτι μας ετοιμάζει. Κάτι του τύπου να μας έχει δέσει τα κορδόνια μεταξύ τους ή κάπου να έχει ρίξει λάδια. Η Χριστίνα ψιθυρίζει μπινελίκια και η Ράνια επαυξάνει. Η Μαριάνθη επιτηρεί για 4η φορά τα καλοστρωμένα αθλητικά της και χαμογελάει ήρεμη. Και εγώ δένω τελευταία τα κορδόνια μου, ίσα που πρόλαβα να φορέσω τα φρεσκοπλυμένα αλλά ασιδέρωτα ρούχα μου και κάνω ασκήσεις αναπνοής για το άγχος.

Οι πίστες που θα περάσουμε είναι οικογενειακά, επαγγελματικά, προσωπικά, οικονομικά και είναι χωρισμένες σε δεκάμετρο και δεκαετία.
Ακούγεται ο πυροβολισμός της έναρξης. Η Α. βγάζει κραυγούλα, κοιταζόμαστε και χασκογελάμε. Καμία δεν ξεκινάει σωστά. Η Χρ. και εγώ δεν ήμασταν κάν στην θέση μας.

Τα πρώτα μέτρα – δεκαετίες τα περνάμε άνετα και μεταξύ μας έχουμε τρελές αποστάσεις. Η Ρ. προπορεύεται αλλά κάπου στα 20κάτι κουράζεται. Σχεδόν πάμε παράλληλα όλες μαζί.
Η Α. και εγώ στην αρχή του 20 χάνουμε την ισορροπία μας αλλά το βρίσκουμε. Στα οικογενειακά η Α., η Χ και εγώ σκοντάφτουμε λίγο πριν τα 30. Σχεδόν πέφτουμε. Αλλά σηκωνόμαστε.
Περνάμε τα 30μ. και λαχανιασμένες κοιταζόμαστε. Είμαστε στην ευθεία. Πάμε όλες μαζί παράλληλα. Σε κάποιες στιγμές η Μ. προπορεύεται στα προσωπικά και η Ρ. στα επαγγελματικά.

Ξαφνικά σταματάει η Χρ., την κοιτάζω και χαλαρώνω την ταχύτητα, μαζί μου και η Α. και στο τέλος έχουμε σταματήσει όλες. Λαχανιασμένες, σκυμμένες με τα χέρια στα γόνατα κοιτάζουμε την Χρ. απορημένες και ψάχνουμε τις ανάσες μας. Εκείνη κοιτάζει ευθεία και λέει.. «ρε μην τρέχουμε έτσι.. δείτε και εσείς δεν υπάρχει καν κορδέλα τερματισμού»

Τρέχω, τρέχεις, τρέχει, τρέχουμε, τρέχετε, τρέχουν…

3 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι πάω για δεύτερο σκόνταγμα.
    Και δεν ξέρω καν αν υπάρχει τέτοια λέξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μήπως είναι στημένος ο αγώνας?
    Οι κανόνες μήπως άλλαξαν??
    Και το χειρότερο..υπάρχουν κανόνες στον αγώνα αυτό???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάθομαι στις κερκίδες με σκοπό να σας εμψυχώνω και να πέρνω κι εγώ κουράγιο από τον αγώνα σας! Κουράστικα να τρέχω! Πειράζει?

    Δήμητρα Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή