Στις 12.30 αφού δεν είχα ιδιαίτερη δουλειά στο γραφείο, θεώρησα ότι είναι μια καλή ώρα για να πάρω να ευχηθώ στους Γιάννηδες της ζωής μου. Ανοιξα το κινητό και στην αναζήτηση βρήκα μια λίστα 18 ατόμων με το όνομα Γιάννης. Βλέποντας μερικά απο τα ονόματα σκέφτηκα ότι η λίστα μου θέλει ένα καλό ξεσκαρτάρισμα.
12.35 Ξεκινάω να σβήνω Γιάννηδες, εξάλλου έχω ήδη την λίστα τους ανοιχτή μπροστά μου.
12. 40 Αποφασίζω να κάνω ένα γρήγορο πέρασμα όλη τον κατάλογο.
12.55 Πέφτω στο όνομα μιας φίλης και μπαίνω στο mail μου για να της στείλω ένα γειά.
13.05 Καταλήγω να ξεσκαρτάρω την λίστα με τις επαφές μου στο Yahoo!
13.25 Μου απαντάει η φίλη μου, αφήνω την λίστα του Υαhoo! και ανοίγουμε κουβέντα με διαδοχικά emails.
14.00 Κάνω μια βόλτα για να πάρω να φάω κάτι. Εχω πλέον ξεχάσει τους Γιάννηδες.
14.30 Δύο ώρες μετά ανακαλύπτω ότι έχω ξεσκαρτάρει μισά το Yahoo!, μισά τον κατάλογο του κινητού μου και δεν έχω πάρει κανέναν Γιάννη.
Και ξαφνικά μου έρχεται μια ανάμνηση με την γιαγιά μου: 13 χρονών, καλοκαίρι, έχω πάει να κοιμηθώ στον σπίτι των παππούδων, για να είμαι και πιο κοντά στους φίλους μου. Απο το προηγούμενο βράδυ μου λέει η γιαγιά: Μην αργήσεις να ξυπνήσεις αύριο γιατί θα σηκωθώ νωρίς να βάλω γεμιστά, "και?" αυθαδιάζω, "στις 10 θα πάω στον γιατρό να μου γράψει φάρμακα", "και?" επαναλαμβάνω βαριεστημένα. "Να κοιτάξεις το φαγητό στον φούρνο".
Το πρωί ακούω την φωνή της "Ξύπνα φεύγω". Απαντάω "ναι", όλα και όλα, ήμουν υπέυθυνο παιδί και τηρούσα τον λόγο μου. Τσεκάρω μηχανικά τα γεμιστά, περιττό, μόλις είχαν μπει.
Ανοίγω τηλεόραση για να μην με πάρει ο ύπνος και με πιάνει μια πελώρια λαχτάρα για κακάο. Ανακαλύπτω ότι δεν έχει κακάο. Πετάγομαι στο μπακάλικο-καφενείο του χωριού και εκεί πετυχαίνω το αγόρι που μου αρέσει. Με ένα του νεύμα έχω ήδη κάτσει στο τραπέζι του και έχω παραγγείλει και κακάο στην μαγαζατόρισσα που την λέγαμε και θεία. Μιάμιση ώρα μετά, βλέπω απο μακριά την γιαγιά μου και ο χρόνος γυρίζει ανάποδα. Μαγαζί - Κακαό- Φούρνος-Γεμιστά.. Αμάν!!!!! Τα γεμιστά!!!
Κλείνω το post με αποτελέσματα αγώνος για να αποφύγω τις υπόλοιπες λεπτομέρεις.
Γιαγιά-Εγγονή 10-0
Συμπέρασμα: Ο άνθρωπος δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν.
Sou kanw protasi gamou kai as kais kai ta fagita mas..Mono na grafeis thelw..
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα! Η γιαγιάκα σου ήταν σούπερ! Που το θυμήθηκες; Εξελίχθηκες στα γεμιστά απο τότε. Το καλοκαίρι που φάγαμε τα γεμιστά σου ήταν σούπερ. Βασίλη τ' ακούς??
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρώτηση που θα κρίνει πολλά: στα γεμιστά, στο ρύζι, βάζεις και κιμά ή όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάντηση προς άγγλο συγγενή: Θες κιμά? Πέσμου για μην βάζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Σκέψου πορτοκαλί!
(για να δεις πως παραδέχομαι δημόσια ότι διαβάζω τα κομπιουτεροάρθρα σου και ας μην καταλαβαίνω γρι)
Ο νους σας στο φαγητό! Κανείς δεν καταλαβαίνει το νόημα του κειμένου. Ξεχνάς πουλάκι μου ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είσαι και αφηρημένο ε? αχ αχ αχ
ΥΓ να είχαμε ένα κακάο τώρα!!!
Τα γεμιστά εγώ τα τρώω χωρίς κιμά. Όχι ότι ο κιμάς με χαλάει δηλαδή αλλά τα έχω συνηθίσει χωρίς. Το πέρασες το πρώτο τεστ πάντως, εύγε. Θα ακολουθήσει σύντομα κι άλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είμαι το Rogue Warrior και μου κάνεις τεστ για game review Κηπουρόπετρε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά για την περίπτωση σου, για να 'μαστε και εντός θέματος, θα πρότεινα το Cooking Mama (1, 2 ή 3, δεν παίζει ρόλο :P)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ φταίω που σ' αφηνα να περνάς για πληρωμή, ενώ ξέρεις καλά ότι ήταν στο χέρι μου να περιμένεις με τις ώρες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ Ας όψεται που ήταν μαζί η μικρή Αννούλα που τον συμπαθώ..
Η οποία μικρή Αννούλα απολύεται όπου να 'ναι...
ΑπάντησηΔιαγραφή