26.8.09

Ξημερώματα στην Λέκκα

Ημέρα: Σάββατο

Μήνας: Ιούλιος

Ώρα: 02:00 το πρωί

Τόπος: Οδός Λέκκα

Περιμένουμε την Τσόπ να έρθει, μιλάμε στο τηλέφωνο μαζί της και μας στέλνει σε ένα μαγαζί, για να μην την περιμένουμε στον δρόμο. Λέμε ναι. Αμέσως αφού έχουμε κλείσει το τηλέφωνο καθόμαστε στο πρώτο σκαλοπάτι που βρίσκεται δίπλα μας. Απλώνουμε τα πόδια μας και κοιτάμε τις σαγιονάρες μας. Το σκαλοπάτι στην ουσία είναι μια βιτρίνα με πορσελάνες. Χαζεύουμε ροζ τριανταφυλλάκια και κίτρινες μαργαρίτες σε φλιτζάνια και κορνίζες. Η Τσόπ αργεί. Περνάνε από μπροστά μας πυροσβεστικά και ακούγονται σειρήνες. Φανταζόμαστε πόσο διαφορετικός είναι ο δρόμος με τόσα μαγαζιά την μέρα και αναρωτιόμαστε αν μένουν άνθρωποι σε αυτή την γειτονιά. Μετά από πολύ καιρό έχουμε μια συζήτηση που έχει να κάνει μόνο με εμάς προσωπικά. Όχι, ‘’αυτός έκανε εκείνο’’ και ‘’μου είπε έτσι’’. Θέματα μόνο δικά μας.. Κοιτάζω την φίλη μου και ανακαλύπτω ότι όσο και να ξέρουμε τους ανθρώπους μας πάντα κάτι ακόμα έχουμε να μάθουμε. Από μακριά βλέπουμε την Τσόπ. Ξεχωρίζει η φούστα 50’s και τα τεράστια σκουλαρίκια. Περπατάμε όλες μαζί. Όμως δεν έχω πια όρεξη για ποτό, κοιτάζω πάλι τις σαγιονάρες μου, τα βήματα μου, μετά τα βήματα των κοριτσιών. Περπατάμε όλες μαζί. Καινούργιες και παλιές φίλες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου