26.8.09

Μέρφι

Εγώ μια χαρά διάθεση είχα να ξεκινήσω την μέρα μου, αν και την ώρα που άνοιξα την πόρτα του μπαλκονιού αγουροξυπνημένη και βγήκα λίγο στο μπαλκόνι για να με ξυπνήσει το φως του ήλιου..κοιτώντας τα πλακάκια της βεράντας για να μην με τυφλώνει ο ήλιος, προσπαθούσα να βρώ έναν καλό λόγο ώστε να θέλω να ξεκινήσει εκείνη η μέρα..
Σκέφτηκα πως ίσως στην δουλειά είναι ήρεμα και πως θα περάσει εύκολα η ώρα. Μετά σκέφτηκα πως είναι καλή ιδέα να κανονίσω το βραδάκι να δω μια-δυό φίλες μου.

Μπήκα στο γραφείο και ξεκίνησα να φτιάξω ένα τσάι. Ετοίμασα το φλυτζάνι μου, έβγαλα ένα φακελάκι πράσινο τσάι απο το ντουλάπι και περίμενα να ετοιμαστεί το νερό. Επιασα το μπρίκι απο το καυτό χερούλι του, για να μην κάψω το χέρι μου θεώρησα σωστό να το αφήσω και μόλις που πρόλαβα να σώσω το πόδι μου. Μάζεψα απο το πάτωμα τα νερά και σήκωσα το κεφάλι μου με τόση χάρη ώστε να καταφέρει να συγχρονιστεί με την γωνία του ανοιχτού ντουλαπιού. Και τότε αποφάσισα ότι η μέρα θέλει να την καλοπιάσω και να σκεφτώ θετικά.

Εβγαλα υπομονετικά φωτοτυπίες σε ένα μηχάνημα που στο μεταξύ τελείωσε το χαρτί του, το μελάνι του, κόλλησε 2-3 φορές. Προσπάθησα να στείλω fax σε τρεις λάθους αριθμούς και μια στον σωστό. Και μετά υπολόγισα ότι υπάρχουν 4 τρόποι με τους οποίους μια διαδικασία μπορεί να πάει στραβά, τότε σίγουρα θα εμφανιστηκε και ένας πέμπτος για τον οποίο δεν είχα προετοιμαστεί...αυτό μου συνέβει με το fax. Απέφυγα να πιώ τσάι. Κοίταζα έξω απο το παράθυρο και έψαχνα τρόπους για να φτιάξω την διαθεσή μου. Κόλλησε ο υπολογιστής μου μετά απο 2 σελίδες δακτυλογράφησης χωρίς να έχει σώσει το κείμενο. Και πέτυχα το καλύτερο και βαθύτερο κόψιμο απο χαρτί στο χέρι μου.

Ηθελα να βγω λίγο έξω και έτσι διατέθηκα να πάω εγώ στην τράπεζα. Οσο περίμενα η διπλανή ουρά κινούταν πιο γρήγορα, έτσι άλλαξα. Δύο άτομα μετά, το ταμείο έκλεισε και ξαναπήγα στην προηγούμενα ουρά, 6 άτομα μετά απο την προηγούμενη θέση μου.

Εξάλλου δεν είχα κανένα λόγο να είμαι εκνευρισμένη..άρα και δεν καταλάβαινα τι μπορούσε να φταίει..
Αφού τσακώθηκα απο το τηλέφωνο με όσους μπορούν να αντέξουν τα χωρίς λόγο νεύρα μου, ανακάλυψα ότι το a/c της δουλειάς δεν λειτουργεί. Προσπάθησα να πάρω βαθιές ανάσες και να πάρω τηλέφωνο τον τεχνικό. Δεν απαντούσε κανείς για την επόμενη 1 ώρα. Ημουν βέβαιη ότι θυμόμουν σωστά το τηλεφωνό τους. Αλλά η μοναδική φορά που μπορείς να είσαι βέβαιος για κάτι, είναι όταν είσαι βέβαιος ότι έχεις κάνει λάθος. Μέσα στην νευρικότητα μου κατα λάθος έπαιρνα στο τηλέφωνο του σπιτιού μου και ευτυχώς δεν απάντησε κανείς γιατί αυτό θα σήμαινε ότι και θα είχα έναν ακόμα λόγο να ουρλιάξω.

Καινούργιες βαθιές αναπνοές, βρήκα τον τεχνικό. Τότε το a/c άνοιξε. Απο μόνο του. Χαμογέλασα. Μάλλον η κακές στιγμές πέρασαν. Αισθανόμουν καλά!!

Και τότε είπα να ψάξω στο Internet για τον νόμο του Μέρφι. Ο πρώτος του νόμος λέει..Αν αισθάνεσαι καλά, μην ανησυχείς. Θα περάσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου