Το πλάνο..

Πάτα το κουμπάκι πριν ξεκινήσεις να διαβάζεις..

"..Θα χτυπήσω το κουδούνι στην είσοδο της εταιρείας, θα μου ανοίξει η Μ., η γραμματέας σας. Θα ακουστεί εκείνος ο χαρακτηριστικός ήχος όταν ανοίγει η πόρτα και μετά τα βήματα μου. Μιας και δεν θα έχετε ακόμα βάλει τα χαλιά, τα δεκάποντα μου θα σε κάνουν να σηκώσεις το βλέμμα απορώντας για τον ήχο γυναικείων παπουτσιών στα γραφεία σας. Θα μπω στο γραφείο σου, με μια μικρή βαλίτσα, θα σταθώ μπροστά στο γραφείο σου και θα σου δώσω 15 λεπτά για να εξηγήσεις στον κύριο Γρηγοράκη ότι δεν θα γυρίσεις πίσω πριν τον Αύγουστο. Μέχρι τότε ΔΕΝ θα μπορούν να σε βρούν στο τηλεφωνό σου. Γιατί απλά θα το αφήσεις στο συρτάρι. Θα κλείσεις το ημερολόγιο σου, τον υπολογιστή και το ψηλό επιδαπέδιο φωτιστικό που τόση ώρα μου πονάει τα μάτια. Θα ρίξουμε στην βαλιτσούλα όλες τις σοκολάτες και τα αναψυκτικά απο το mini bar με την διάφανη πόρτα και θα κλείσουμε την πόρτα με δύναμη. Α! Θα γυρίσεις να επιστρέψεις τα κλειδιά του εταιρικου αυτοκινήτου γιατί για έναν χρόνο να χρησιμοποιείς τρένο και αεροπλάνο. Στο τελευταίο σκαλοπάτι θα ανοίξω το φάκελο και θα σου βγάλω το πρώτο εισητήριο. Κωνσταντινούπολη. Θα χαμογελάσεις και θα ονοματίσεις τρία ανατολίτικα γλυκά και το κεμπάπ. Και μια Τούρκικη παροιμία. Μετά θα σου κουνήσω τον οδηγό των Highlands και το διαφημιστικό του φάρου που θα μας φιλοξενήσει. Και τότε θα ξαναχαμογελάσεις και θα μου τ αρπάξεις από τα χέρια γελώντας. "Χριστούγεννα στο Παρίσι" θα σου φωνάξω "και Πάσχα στην Μόσχα". "Μέσα Φεβρουαρίου στην Κοπεγχάγη και Ιούνιο στην Τοσκάνη" θα συμπληρώσεις γελώντας...

..Εναν χρόνο μετά τα δεκάποντα δεν θα υπάρχουν πια. Θα κρατάμε δύο σάκους γεμάτους καρτ ποστάλ και αναμνηστικά. Τον Μήτσο. Μια βαλίτσα με τα ρούχα μας. Μια τσάντα με φωτογραφικές μηχανές και φίλμς. Εκατοντάδες φίλμς. "Θέλουμε μια ζωή ακόμα για να εμφανίσουμε όλες αυτές τις φωτογραφίες. Και άλλη μια για να τις δούμε" σου γκρινιάζω. "Πάλι προτρέχεις" με μαλώνεις.

"Δεν ήθελα να τελειώσει..Και τώρα;;" μου λες και χαμογελάς στρώνοντας το μαύρο πουκάμισο που τόσες και τόσες φορές μοιραστήκαμε εδώ και έναν χρόνο.