11.5.10

Νηπιαγωγείο VS Ενήλικη ζωή

Όταν πια έχεις φτάσει σε μια ηλικία που η κρίση σου είναι σχετικά σταθερή και το μυαλό σου αρχίζει να μοιάζει με κρέμα καραμελέ (πήζει) τότε συνηδητοποιείς ότι όλα τα όμορφα τα ένιωσες στο νηπιαγωγείο, όπως και όλα τα χρήσιμα πράγματα τα έμαθες στο νηπιαγωγείο και πως μεγαλώνοντας αναγκαζόσουν να τα αναιρέσεις ένα ένα..απογοητευμένος!

Στην ηλικία των 6 σε βάζουν για ύπνο στις 9, εξάλλου δεν έχεις καλέσματα, ούτε υποχρεώσεις για ένα ποτό στο Μπρίκι. Δεν σε νοιάζει να δεις Sex & the City στις 12 οπότε αβίαστα δέχεσαι το ευεργετικό 9 ωρο ύπνου. Ξυπνάς φράπα στις 6, βλέπεις όλες τις παιδικές σειρές του Star ώστε να είσαι ενήμερος και έχεις και μια ώρα μέχρι να περάσει το σχολικό. Σ αυτο το σημείο, αν σου άρεσε το γάλα, τότε είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος, γιατί εγώ καθόλου δεν το γούσταρα. Το Τσερνομπιλ μου χάρισε μια 6μηνη παράταση με χυμό πορτοκάλι μέχρι που η γιαγιά έδωσε την ιδέα του κατσικίσιου γάλακτος και απο τότε εχω πιεί 14 φορές -μετρημένες- γάλα. Στο θέμα μας.. Σε ντύνουν -αντιδράς και θες να έχεις άποψη- αλλά σήμερα σκέφτεσαι ότι η μαμά τότε έβαζε όλο της το γούστο.

Στο νηπιαγωγείο θες να πας να δεις τους φίλους σου. Εχεις αληθινούς φίλους που νοιάζεσαι για αυτούς, δεν έχεις νιώσει το αίσθημα τις ζήλιας και ο μόνος λόγος που μπορεί να συγχιστείς είναι επειδή ο διπλανός σου πήρε καινούργιες κηρομπογιές. Θυμάμαι τον εαυτό μου να προσέχει την φίλη μου την Γωγώ περισσότερο απο μένα, μην πέσει, μην μαλώσει με άλλο παιδάκι, να φάει το φαγητό της. Και εκείνη εμένα. Δεν ισχύει το ίδιο και στην ενήλικη εργασία. Εκτός αν δουλευεις με την κολλητή σου. Και στο σχολείο αν σε πονάει η κοιλίτσα, παίρνουν την μαμά και έρχεται να σε πάρει. Επιστρέφεις όποτε θες χωρίς επιτροπή του ΙΚΑ.

Ο Σ., παιδάκι με ειδικές ανάγκες, δεν μας φαινόταν καθόλου παράξενος και είχε ενταχθεί στην τάξη εντελώς ομαλά. Σαν 6χρονα είχαμε επιδείξει φοβερή κατανόηση στο ότι ο Σ. όταν πεινούσε ή χρειαζόταν τουαλέτα φώναζε και χτυπούσε άρυθμα χέρια και πόδια. Στα δικά μας μάτια ο Σ. απλά πεινούσε ή χρειαζόταν τουαλέτα και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να μας κάνει κακό. Οπως και δεν μας έκανε ποτέ. Σαν ενήλικες νομίζω θα δεχόμασταν περισσότερο τον Σ. επειδή έτσι προστάζουν οι ευγενικές καταβολές και η παιδεία, ενώ στα 6χρονα μάτια μας απλά ήταν δεδομένο ότι αυτό το παιδάκι απλά χρειάζεται λίγη περισσότερη φροντίδα απο εμάς.

Στην κοινωνία του νηπιαγωγείου δεν υπάρχουν αρχηγοί, ηγετικές φυσιογνωμίες, ρατσιστικές εκδηλώσεις και επιθετικές συμπεριφορές. Το πολύ πολύ αν κάποιος αργεί να σου δώσει το κόκκινο, να του δώσεις αγκωνιά.

Οταν φτάνει το καλοκαίρι αποχαιρετάς τους φίλους σου με δάκρυα στα μάτια γιατί ακόμα δεν έχεις καταλάβει ότι έρχονται 3 μήνες από μεσημέρια με καρπούζι και απογεύματα με παγωτό κερασμένο απο τον παππού.

Το φθινόπωρο με χρώμα τροπικό θα ξανασυναντήθεις με τους φίλους σου και θα κάνετε κόντρες για το ποιός έκανε τα περισσότερα μπάνια και ποιός έφαγε τα περισσότερα παγωτά. Ισως να μετράς και ένα σημάδι στο γόνατο παραπάνω.

Στο νηπιαγωγείο αγνοείς το ΔΝΤ, την αύξηση του μισθού, αν θα σου στείλει μήνυμα ο Γιώργος, ο Πάνος, η Ρένα (αναλόγως φύλου και γούστων). Δεν νοιάζεσαι για αντιρυτιδικές και χαλάρωση. Δεν υπάρχει η σκέψη ότι θα έρθει μέρα που θα σου λείπει ο μπαμπάς, ή η μαμά. Ακόμα και για τον παππού δεν περνάει απο το μυαλό σου.
Σε νοιάζει πως μοιάζει από κοντά ένας ελέφαντας, διασκεδάζεις με ένα απόγευμα στο σουπερ μαρκετ μέσα στο καρότσι. Και πως να μην ξαναπεις την κυρία, μαμά! Αν είσαι λίγο ανήσυχο και ψαγμένο πνεύμα αναρωτιέσαι γιατί δουλεύει ο μπαμπάς αφου το μηχάνημα έτσι και αλλιώς βγάζει λεφτά.

Σκέψου: Στα 6 σου έχεις στυλίστρια να σε ντύνει κάθε πρωί, μαγείρισσα να έχει έτοιμες σπεσιαλιτέ με τα καλύτερα προιόντα, γραμματέα να σε βοηθάει με τις ζωγραφιές. Και έναν μπαμπά να ξυπνάει το μεσημέρι του Σαββάτου και να κάνει 7 χλμ να πάει να σου πάρει ψαλιδάκι με στρογγυλεμένες άκρες γιατί ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕ Η ΔΑΣΚΑΛΑ, ΜΠΑΜΠΑ...

3 σχόλια:

  1. Εγώ έπινα και επί Τσέρνομπιλ γάλα, λες γι αυτό να βγήκα έτσι;

    Αργυράουτς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τότε, πρώτα άνοιγα το Lucky cup να δω τι δώρο θα έβρισκα και μετά το έτρωγα... Τώρα το τρώω και μετά διαβάζω τις θερμίδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νυχτολούλουδο, γεύση από κόκκινο κρασί. Έτσι κύλησε ο Μάιος. Κάποιες φορές ερχόταν το φθινόπωρο πρόωρα και μ’ έβρισκε. Πεσμένα φύλλα, ζακέτα στους ώμους, το άγχος για το καινούριο. Συντροφιά με κορίτσι που δεν ακούει από το ένα αυτί και άλλα δυο Μπλε μάτια, γέλια τρανταχτά, αγκαλιές που κλειδώνουν. Και φόβος. Τι απέγιναν τα όνειρα;

    Αργιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή