Πριν μήνες έγραφα σε ένα άλλο blog που είχα ξεκινήσει για να πειράζω τους φίλους μου αναλύοντας την φιλία μας σε αστεία κείμενα. Δεν είχα φανταστεί ότι κείμενα που ανέφεραν τις περιπέτειες μου με την Λήδα ή τα σχέδια με την Χριστίνα θα μπορούσε να τα διαβάζει και κάποιος που δεν μας ξέρει. Ενα πρωί έλαβα ένα μήνυμα απο κάποια Linda που είχε βρει στα κειμενά μου την ελληνικότητα που έψαχνε. Οπως μου έλεγε στο μηνυμά της, είχε ζήσει κάποια χρόνια στην Ελλάδα, είχε μάθει Ελληνικά και δεν θέλει να τα ξεχάσει. Ετσι συντηρεί όσα θυμάται για την γλώσσα απο τα κειμένα μου. Την ευχαρίστησα και έγινα λίγο πιο προσεκτική σε όσα γράφω, αφού τελικά έχω και αναγνώστες. :)
H άγνωστη αναγνώστρια συνεχίζει να διαβάζει το blog απο την μακρινή της χώρα, προσπαθεί να μην ξεχάσει τα ελληνικά της και μου στέλνει τα νέα της με mail.
Solomigia, σκέφτομαι οτι έχω τόσους αναγνώστες ώστε να ξέρω ποιοί είναι και πως μπορω να τους βρω και είναι αστείο. Αλλά νομίζω ότι μου αρκεί.
Σ ευχαριστώ!
Σκεφτόμουνα πως να σε ευχαριστήσω - αφού έγραψες για μένα τόσο ωραία. Δεν βρήκα λόγια - γι αυτό σου λέω ένα μεγάλο ευχάριστο, Georgia!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετάξι,θελλω να σου πω, πως βρήκα μια κενότητα στην πολύ μου.Και κενότητα αυτή ονομάζεται Έλληνες. Είναι πολύ μικρή, αλλα γνώριζα εκεί έναν έλληνα, που είναι καθιγιτις και τον στείλανε από Ελλάδα σε μας - τώρα είναι εδώ 7 χρονια.Παντρεύτηκε μια κοπέλα ουκρανέζα. Δεν μπορείς να φανταστείς ποσο χαίρομαι που βρήκα και εσένα ,και αυτούς τους ανθροπους!